HOW THE AEGEAN GOT ITS NAME

愛琴海的得名

Athēnīs vīvēbant Thēseus eiusque pater, rēx Aegeus. Illō tempore cīvēs rēgī īnsulae Crētae poēnās dabant: septem puerōs et eundem numerum puellārum ad eum mittēbant. Hae quattuordecim victimae Mīnōtaurō suās vītās dabant. Suō patrī Thēseus dīxit, “Hunc malum mōrem tolerāre nōn possum! Ego ipse Mīnōtaurum nōn timeō. Istum inveniam et, sī poterō, meīs vīribus vincam. Dīs meam fortūnam committō. Alba vēla vidēbis, ō mī pater, sī mortem fugiam.” Itaque Thēseus sē cum aliīs victimīs iūnxit et trāns mare ad Crētam nāvigāvit. Ibi suō labōre Mīnōtaurum superāre et arte Adriadnae, suae amīcae, fugere poterat.

Aegeus suum fīlium in scopulō diū exspectāverat; nunc nāvem ipsam suī fīliī vidēre poterat. Sed vēla nigra, nōn alba sunt! Stultus Thēseus suum cōnsilium memoriā nōn tenuerat; vēla nōn mūtāverat. Miser Aegeus sine morā sē iēcit in mare “Aegaeum.”

?

THE WRATH OF ACHILLES

阿喀琉斯之怒

Achillēs nōn sōlum vir fortis potēnsque, sed etiam Thetidis deae fīlius erat. Ille cum Agamemnone aliīsque Graecīs Trōiam vēnerat et bellum longum difficileque gesserat. Sed nunc post novem annōs īra ācris eum movēbat; nam fēminam captīvam eī cāram Agamemnōn sibi cēperat. Itaque Achillēs mātrem suam vocāvit: “Iuvā mē!” In marī Thetis eum audīvit et ad eum cucurrit: “Tuās sententiās intellegō, mī dulcis fīlī," dīxit. “Omnēs Graecī tē magnō in honōre habēre dēbent; sine tē enim Trōiānōs vincere nōn possunt. Cōgitā haec: sī nunc hōc ex bellō fugiēs, tibi erit parva glōria, sed vīta longa; sī autem hōc locō manēbis, magnam glōriam inveniēs, sed tuam vītam āmittēs.”

"ō beāta māter, bonum animum habē!” dīxit Achillēs. “Omnibus hominibus vīta brevis est. Ego ipse celerem mortem nōn timeō. Hōc locō nōn manēbō, sed quoniam ingēns īra mē tenet, bellum nōn geram." Quam magna est vīs īrae!