《詩經(jīng)》大雅?桑柔 桑柔 菀彼桑柔，其下侯旬， 捋采其劉，瘼此下民。 不殄心憂，倉兄填兮。 倬彼昊天，寧不我矜？ 四牡骙骙，旟旐有翩。 亂生不夷，靡國不泯。 民靡有黎，具禍以燼。 於乎有哀，國步斯頻。 國步蔑資，天不我將。 靡所止疑，云徂何往？ 君子實(shí)維，秉心無競(jìng)。 誰生厲階，至今為梗？ 憂心慇慇，念我土宇。 我生不辰，逢天僤怒。 自西徂東，靡所定處。 多我覯痻，孔棘我圉。 為謀為毖，亂況斯削。 告爾憂恤，誨爾序爵。 誰能執(zhí)熱，逝不以濯？ 其何能淑，載胥及溺。 如彼遡風(fēng)，亦孔之僾。 民有肅心，荓云不逮。 好是稼穡，力民代食。 稼穡維寶，代食維好？ 天降喪亂，滅我立王。 降此蟊賊，稼穡卒癢。 哀恫中國，具贅卒荒。 靡有旅力，以念穹蒼。 維此惠君，民人所瞻。 秉心宣猶，考慎其相。 維彼不順，自獨(dú)俾臧。 自有肺腸，俾民卒狂。 瞻彼中林，甡甡其鹿。 朋友已譖，不胥以谷。 人亦有言：進(jìn)退維谷。 維此圣人，瞻言百里。 維彼愚人，覆狂以喜。 匪言不能，胡斯畏忌？ 維此良人，弗求弗迪。 維彼忍心，是顧是復(fù)。 民之貪亂，寧為荼毒。 大風(fēng)有隧，有空大谷。 維此良人，作為式谷。 維彼不順，征以中垢。 大風(fēng)有隧，貪人敗類。 聽言則對(duì)，誦言如醉。 匪用其良，復(fù)俾我悖。 嗟爾朋友，予豈不知而作。 如彼飛蟲，時(shí)亦弋獲。 既之陰女，反予來赫。 民之罔極，職涼善背。 為民不利，如云不克。 民之回遹，職競(jìng)用力。 民之未戾，職盜為寇。 涼曰不可，覆背善詈。 雖曰匪予，既作爾歌！ Ripro?ado al Re?o Li Kortegano ripro?is al Re?o Li, ke li enga?as a?ulojn, praktikas tiranadon, ka?zas invadon de fremdlando kaj suferigas la popolon. Morusfolioj kreskas fre?aj, vastas la ombr’ kun malvarmeto. Se oni foliojn forigas, sunlumo bakas sen kvieto. La plebo tristas sen ombr-kovro sufero ilin batas forte. Tre senkompatas la ?ielo, ?agreno min turmentas morde. ?evaloj kvar galopas ur?e, la flagoj flirtas kun le?ero. Tumult’okazas en malordo, la regn’ sin trovas en pelmelo. Formortis multaj en milito, disfalas domoj al ruino. Ni plenas je melankolio, la regno iras jam al fino. Nenio povas savi nin nun, nin ne helpemas la ?ielo. Ni vagas por nia lo?ejo, senhejmaj iras ni sen celo. Bonuloj povas ja mediti: ne strebas ili al perfekto. Kiu la plagon ka?zas vere, kaj vundas nin ja sen protekto? Kun trista spleno en la koro, sopiras mi al la hejmtero. Mi vivas dum malbona tempo, ?ielo bolas de kolero. De oriento al uesto mi povas lo?i jen nenie. Mi aflikti?as kun amaro, kaj zorgas pri la regn’ anksie. Se sekvus vi admonojn vere, vi moderigus plagon certe. Kompatu l’ plebon en sufero, disponu la sa?ulojn lerte. Kiu ne estingas fajrvarmon per disver?o de akvo frida? Sen rimedoj bonaj la ?tato suferigus plebon perfide. Se kuri kontra? la ventego, ni ne povus spiri libere. La plebo havas sindonemon, sed ne povas montri ?in vere. Atentu kultivadon kampan, oni vivas de kamplaboro. Kampuloj penas jar’ post jaro, rikolto ri?a ’stas trezoro. ?ielo sendas plagon teren por ruinigi l’ regnon tute, kaj fiinsektojn semas kampen por detrui grenplantojn krude. Ve! nia plebo en la regno, al ili mankas kampoj ri?aj. Ne havas forton ili peti, ke falu benoj la feli?aj. Se l’ re?o sa?as kaj bonkoras, la pleb’ lin amas kun adoro. Kun granda sa?o kaj prudento li uzas homojn de valoro. Se li tirano mava estas, li prenas sin por la sanktulo. Kun mavaj kaj malicaj pensoj li kirlas plebon per torturo. Jen vidu, inter arboj densaj la cervoj kapriolas fole. Sen la fidinda amikaro vi povus treni vin dolore. Kiel asertas antikvulo, iun fermas dilem’ izole. Sanktulo kun sa?eco granda kapablas rigardi al foro, dum malsa?ulo proksimvida blufadas ?ie per rumoro. Eldiri veron ni ne povas, nin trafos krimo de teroro. Nur bonkoruloj ne avidas je promocio kaj profito, dum tiuj maliculoj ser?as rangaltigon kun hipokrito. La kialo de malord’ socia jen ku?as en erara gvido. Ventego blovas furioze el la malplena monta valo. Nur tiu sa?a bonkorulo kondutas vere kun lojalo, dum tiuj homoj sen racio aga?as hide en skandalo. Ventego blovas furioze, a?uloj restas en palaco. A?skultas ili al la?dvortoj, sed surdas al admon-agaco. Bonuloj ignoratas blinde, nenion diras kun a?daco. Ho ve, ve, mia amikaro, ?u mi ne vin konas tre klare? Insekto flugas en aero, ?i eble enreti?as fale. Admonas mi per bonaj vortoj, vi min insultas tre amare. La pleb’ vin ?enas per protesto, ?ar vi mensogas sen sincero. Vi malbonfaras ?is ekstremo, la plebo krias kun kolero. Vi tro tiranas la plebanojn, levi?as ili kun ribelo. La plebo vivas maltrankvile, ?ar la rabistoj agas peste. Kvankam mi admonas sincere, vi ne ?in akceptas modeste. Mi estas ne ka?zant’ de kulpo, sed por vi kantas mi konteste. el?inigis Vejdo ——魏以達(dá)世譯 若侵權(quán)聯(lián)系我立即刪除